طراحی مدل مفهومی کارآفرینی استراتژیک بر مبنای رویکرد پیکره بندی

کارآفرینی استراتژیک به­عنوان فصل مشترک تحقیقات مدیریت استراتژیک (جست­وجوی مزیت) و کارآفرینی (جست­وجوی فرصت) زمینة تحقیقی جدیدی است که هنوز اتفاق نظر چندانی در مورد تعریف، ابعاد و عناصر تشکیل­دهندة آن وجود ندارد و معدود مدل­های مطرح­شده دچار محدودیت­هایی است. این مقاله با هدف ایجاد شناخت بیشتر کارآفرینی استراتژیک ضمن مرور مطالعات قبلی با تأکید بر شواهد تجربی به­دست­آمده از این مطالعات و خلاصة آن­ها در چارچوبی ابتکاری بر مبنای متدولوژی پیکره بندی مدلی مفهومی با هفت پیکره منابع و قابلیت­ها، هماهنگ سازی منابع، شبکه ها، فرایند اکتشاف، فرایند بهره­برداری، مزیت رقابتی و رشد و سایر منافع در قالب ورودی، فرایند، خروجی، پیامد و اثر مطرح شده است و نتیجه می گیرد که شرکت­های علاقه­مند به ثروت آفرینی پایدار نمی توانند صرفاً بر مبنای فعالیت­های مرتبط با کارآفرینی یا استراتژی عمل کنند؛ چرا که اعمال فعالیت های محدود به یک حوزه باعث می شود شرکت بتواند فقط از ارزش­ها و مزایای مرتبط با همان حوزه بهره برداری کند؛ بنابراین این نوع عملکردها تنها به ثروت آفرینی کوتاه مدت منجر می شوند، در نتیجه موفقیت مدیران وابسته به انجام فعالیت­ها و ایجاد تعادل میان حوزه های هفتگانة مطرح­شده است. شناخت عمیق تر این مفهوم می تواند سرآغازی برای انجام مطالعات آینده نظیر شناسایی اجزا و عناصر آن، آزمون مدل پیشنهادی از سوی پژوهشگران و اجرا و به­کارگیری آن در سازمان از سوی مدیران باشد.